Wędrujący po bursztynie blask wyławia snujące się zjawy dawno minionych zdarzeń a duszek pustyni ziarnko do ziarnka zbiera historie swojej planety. Gdy słoneczna bursztynowa tarcza ukazuje się niespiesznie nad szafirowym horyzontem, piasek plaży rodzi pierścienie. Zaprawdę, żyzna jest Planeta Jantar.
Na zdjęciu: Teatr Bursztynu i Wyobraźni Barbary Gronuś-Dutko. Scena z przedstawienia pt: „Skamieniały las”. Na zdjęciu: pierścienie Barbary Gronuś-Dutko.