Światło bursztynu

Najważniejszym elementem ,,konstrukcyjnym” w sztuce jest światło. Tezę tę próbuje udowodnić Barbara Gronuś-Dutko w autorskiej fotografii i przede wszystkim w bursztynie. Światło kreuje kolor, przestrzenie wewnętrzne bursztynu i wyraz artystyczny formy.
"Dzieło sztuki bez udziału światła nie ma prawa istnieć” – Medardo Rosso. Pierwotnymi, najstarszymi formami sztuki był rysunek i biżuteria. Wszystkie te najistotniejsze wartości artystka łączy w poezję swojej sztuki, ideę jedności. Intensywność Jej wrażliwości estetycznej jest jedyna, gorąca i prawdziwa.
Idąc śladami Jej twórczości dochodzimy do syntezy wartości podstawowych. Z największym poszanowaniem śledzimy Jej poszukiwania natury bursztynu. Istotą bursztynu jest przekaz naukowy ale i emocjonalny. To wszystko zawiera Jej wrażliwość, mądrość i umiłowanie piękna.
Barbara nie niszczy pierwowzoru a eksponuje go w teatrum bajecznych zespołowych prezentacji tematycznych; nie przekształca, wybiera, prezentuje istotę formy naturalnej w kontekście otoczenia. Może według Georgio Vasariego, że "sztuka zawdzięcza swoje pochodzenie Naturze… to pierwszy model”.
Taka charakterystyczna twórczość stała się częścią historycznych opracowań i współczesnym "designem”. Zawiera wszystkie elementy życia, sztuki, historii, osobowości, wzoru badacza i artysty. Emocjonalność wypowiedzi i intuicja jest w tym przypadku kompletna, niepowtarzalna i silna; jest częścią jednostkową i częścią kosmicznej całości, kwintesencją poezji bursztynu.

prof. dr hab. Andrzej Szadkowski